ជំរាបសួរបងប្អូនទាំងអស់គ្នា ថ្ងៃនេះវិលមកជួបគ្នាសារជាថ្មីម្តងទៀត! បងប្អូនសុខសប្បាយទេ?
បងប្អូនទាំងអស់គ្នា ថ្ងៃនេះខ្ញុំមានប្រធានបទថ្មីមួយ គឺជាប្រធានបទស្រាវជ្រាវ និងចងក្រង និងជាប្រធានបទដែលខ្ញុំបាទបានសន្យានោះ គឺ តើស្តេចសៀមដែលមាននាមថា នរេនសូ ឬនរេសួ ឬនរេសួន ឬព្រះអង្គតាំនោះជានរណា? តើស្តេចអង្គនេះមានអំណាចធំប៉ុណ្ណាមកលើនគរខ្មែរក្នុងស.វទី១៦ ដើមស.វទី១៧?
បងប្អូនសណ្តាប់ចប់ បងប្អូននឹងយល់ដឹងអំពី មូលហេតុពិតមួយចំនួនដែលបណ្តាលឲ្យស្តេចសៀមអង្គនេះ មិនចូលចិត្តខ្មែរ ចងគំនុំ និងប្តេជ្ញាត្រូវតែកំទេចនគរខ្មែរឲ្យបាន។
ជាដំបូង មុននឹងឈានដល់ការបកស្រាយប្រធានបទ ខ្ញុំបាទសូមរំលឹកបងប្អូនអំពីស្ថានភាពនយោបាយ និងភូមិសាស្រ្តក្នុងតំបន់ កាលពីពាក់កណ្តាលស.វទី១៦ បន្តិចសិន។
ប្រទេសកម្ពុជា (ក្រុងកម្ពុជា)
សង្គ្រាមផ្ទែក្នុងរវាង ព្រះបាទសុគន្ធបទ ជាមួយព្រះជេដ្ឋា ស្តេចកន គ.ស ១៥១២ ដល់គ.ស ១៥១៦។ តមក សង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរវាងស្តេចកនជាមួយ ព្រះច័ន្ទរាជា ពីគ.១៥១៦ ដល់គ.ស ១៥២៥។ ច័ន្ទរាជា បង្រួបបង្រួមទឹកដី ចាប់ផ្តើមកសាងក្រុងលង្វែកដ៏រុងរឿង ព្រមជាមួយការបង្វឹកកងទ័ពជាច្រើនដើម្បីការពារសៀមដែលមានបំណងឈ្លានពាន។
ប្រទេសសៀម (ស្រីអយុធ្យា)
កើតសង្គ្រាមផ្ទែក្នុង ចុះខ្សោយនិង ត្រូវបាននគរតងអ៊ូ(ភូមា) ក្រុងហង្សវតី វាយឈ្លានពានក្នុង គ.ស១៥៤៧ ប៉ុន្តែភូមាមិនបានទទួលជោគជ័យឡើយ។ បន្តរហូតដល់១៥៦៤ ដល់ គ.ស១៥៦៩ សៀមបន្តជាប់ដៃធ្វើ សង្គ្រាមឥតឈប់ឈរជាមួយភូមា។ ចុងក្រោយនគរសៀម ត្រូវបានកាន់កាប់ដោយភូមា មុនពេលស្តេចក្មេងនរេសួនវាយដណ្តើម និងប្រកាសឯករាជ្យពីភូមាវិញ។
សង្គ្រាមរវាងសៀម និងភូមា មានចំនួន២០លើក បើរាប់ចាប់តាំងពីស.វទី១៦ ដល់ស.វទី១៩ ប៉ុន្តែសង្គ្រាមចុងក្រោយដែលសៀមបានរួចពីអំណាចហង្សវតីប្រកាសឯករាជ្យបានគឺសង្គ្រាមទី៤ ឆ្នាំ១៥៨៤ នៃគ.សក្រោមការដឹកនាំរបស់នរេសួន។
ការចុះសន្ធិសញ្ញារវាង សៀម-ខ្មែរ
សៀម និងកម្ពុជា ចុះសន្ធិសញ្ញាមិនឈ្លានពានគ្នា និងជួយគ្នាទៅវិញទៅមកបើសិនជានគរណាមួយឈ្លានពាននគរទាំងពីរ ក្នុងរាជព្រះបាទមហាធម្មរាជា ស្តេចសៀម និងព្រះបាទសត្ថាទី១ ស្តេចខ្មែរ សម័យលង្វែក ឆ្នាំ១៥៧៦នៃគ.ស។
ទ័ព៥ម៉ឺននាក់របស់ក្រុងលង្វែកលើកចូលអយុធ្យាជាលើកទី១ ដើម្បីជួយច្បាំងសៀម តទល់ជាមួយហង្សវតី ឆ្នាំ១៥៨០ នៃគ.ស ប៉ុន្តែមិនចូលសមរភូមិ ដោយគ្រាន់តែនៅសង្កេតមើលពីខាងក្រៅ និងបានដឹកនាំទ័ពដោយមេទ័ពឈ្មោះ ស្រីសពេជ្រ។
៣ឆ្នាំក្រោយ កងទ័ពលង្វែកចំនួន៨ម៉ឺននាក់ ដឹកនាំដោយព្រះឧបរាជ ស្រីសុរិយពណ៍ ចូលទៅជួយច្បាំងសៀម តទល់និងភូមា។ ភូមាចាញ់សង្គ្រាមនេះ ប៉ុន្តែកងទ័ពខ្មែរបាត់បង់អស់ជាង១ម៉ឺន៥ពាន់នាក់។
ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយ ស្តេចនរេសួន ក្រោយពេលវាយឈ្នះហង្សវតី និងបានប្រកាសឯករាជ្យ ស្តេចអង្គនេះបានលើកទ័ពមកឈ្លានពានកម្ពុជា ក្បត់សន្ធិសញ្ញា។
ចឹងបងប្អូន! ខាងលើនេះ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍សង្ខេបដែលបានកើតឡើងក្នុងពាក់កណ្តាលស.វទី១៦ រវាងប្រទេសសៀម ខ្មែរ និងភូមា។
តទៅនេះខ្ញុំបាទនឹងរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិខ្លះៗរបស់ស្តេចនរេសួន និងលើកយកព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួនដែលរុញច្រានស្តេចសៀមអង្គនេះ ក្លាយជាវីរះក្សត្ររបស់សៀម និងជាក្សត្រទី១នៅក្នុងអយុធ្យាដែលសោយរាជ្យដោយឯករាជ្យមិនស្ថិតក្រោមអំណាចភូមា ពីគ.ស ១៥៩០ ដល់គ.ស ១៦០៥។
ប្រវត្តិសង្ខេប និងព្រឹត្តិការណ៍
ស្តេចនរេសួនប្រសូត្រ ២៥មេសា (ឯកសារខ្លះថា ថ្ងៃទី០៤ មេសា) ១៥៥៥ ត្រូវបានប្រជានុរាស្តសៀមហៅនាមក្រៅថា ព្រះអង្គតាំ តាមសំនៀងខ្មែរ ព្រះអង្គដាំតាមសូរសំនៀងសៀម។ ស្តេចអង្គនេះ បានសោយទីវង្គតនៅឆ្នាំគ.ស៦០៥។
បងប្អូន! តទៅនេះ ខ្ញុំបាទនឹងរៀបរាប់អំពីខ្សែជីវិត និងដើមហេតុមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យស្តេចនរេសួនល្បីល្បាញ។
ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាម ភូមា-សៀមលើកទី២ ស្តេចភូមា បាយិនណោន បានវាយយក ខេត្តពិណ្ណុលោក ហើយក៏បានធ្វើឱ្យ ព្រះរាជាណាចក្រសុខោទ័យ ក្លាយជា រដ្ឋមួយរបស់ភូមា។ ព្រះនរេសួន ត្រូវបានបញ្ជូនទៅក្រុង បាហ្គោ ប្រទេសភូមា ជាចំណាប់ខ្មាំង ដើម្បីធានានូវភាពស្មោះត្រង់របស់ស្តេច។ បន្ទាប់ពីសង្គ្រាម ភូមា-សៀម (១៥៦៨-១៥៧០) ភូមាបានវាយលុកកាន់កាប់អយុធ្យាទាំងស្រុង ដោយលើក ស្តេចមហាធម្មរាជាធិរាជឲ្យសោយរាជ្យ និងបានគ្រប់គ្រងដោយភូមា។ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានស្តេចភូមាក៏បានដោះលែងនរេសួនជាថ្នូរនឹងប្អូនស្រីរបស់គាត់ នៅឆ្នាំ១៥៧១ ពេលវិលចូលដល់នគរសៀមវិញ ព្រះបាទមហាធម្មរាជាធិរាជបានថ្វាយព្រះនាថា ឧបរាជ ដោយប្តូរឈ្មោះទៅជា នរេសួន។
ព្រឹត្តិការណ៍នោះត្រូវបានរៀបរាប់យ៉ាងដូច្នេះ!
តាមឯកសារមហាបុរសខ្មែរ នៅថ្ងៃមួយ ព្រះនរេសួន ចូលគាល់ព្រះមហាក្សត្រភូមាដូចសព្វដង។ ពេលដែល នរេសួន លើកដៃថ្វាយបង្គំ ព្រះចៅហង្សវតីក្រឡេកព្រះនេត្រទៅមើលឃើញ ស្តេចអង្គនេះ មានដៃដល់ទៅ៤ ធ្វើឲ្យព្រះចៅហង្សវតីភ្ញាក់ភ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ក៏គិតថា កូនស្តេចសៀមអង្គនេះ នឹងក្លាយជាអ្នកមានបុណ្យរបស់នគរសៀម។ ហេតុនេះ ហើយទើបព្រះចៅ ហង្សវតី បញ្ជារឲ្យ មេស្មឹង ម៉ុងគ្រីសុរិយា ធ្វើល្បិចបណ្តេញព្រះអង្គម្ចាស់ នរេសួន លួចរត់ចេញពីហង្សវតី ហើយក៏បញ្ជារឲ្យលើកទ័ព៣ម៉ឺនដេញតាម ដើម្បីសម្លាប់ព្រះអង្គម្ចាស់នេះចោល។ ព្រះអង្គម្ចាស់ នរេសួនបានដឹងល្បិចនេះជាមុន ក៏ធ្វើជាយល់ព្រមរុញទូកបណ្តោយទឹក បាននាំស្មគ្របក្សពួក និងក្រុមគ្រួសាររត់ចេញពីហង្សវតី។ ដោយសារការរៀបផែនការបានល្អិតល្អន់ ព្រះអង្គម្ចាស់ នរេសួន បានរត់មកដល់ក្រុងស្រុកកំនើត គឺអាយុធ្យា ដោយសុវត្ថិភាព និងបាននាំយករឿងនេះទៅទូលដល់បិតា។
ក្រោយពេល នរេសួន បានត្រឡប់ពីភូមាវិញ ស្តេចអង្គនេះបានប្រកាសផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយភូមា និងទទួលបានចុះចូលជាច្រើនពីប្រជានុរាស្រ្តសៀម និងជនអន្តោប្រវេសន៍ សាន ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យព្រះអង្គម្ចាស់នរេសួន មានកម្លាំងទ័ពអាចទប់ទល់ការវាយសម្រុកពីកងទ័ពភូមាបាន៤លើកផ្ទួនៗគ្នា។
បងប្អូន! ស្ថានការណ៍នេះហើយ ដែលបានរុញច្រានក្រុងអាយុធ្យា ឲ្យសម្រេចចិត្តពឹងពាក់នគរកម្ពុជាឲ្យជួយ ទើបបញ្ជូនទូត និងរាជសារលិខិតមកស្នើសុំជំនួយពីនគរខ្មែរ។
ហេតុផលទី១ដែលធ្វើឲ្យស្តេច នរេសួន គំគួនខ្មែរ
បើតាមឯកសារដែលសរសេរដោយអ្នកប្រវត្តិវិទូព័រទុយហ្គាល់ អំពីសង្គ្រាមនៅអាស៊ីចេញផ្សាយឆ្នាំ ១៨៧១ បានរៀបរាប់ថា ការបញ្ជូនទ័ពលើកទី១របស់ក្រុងលង្វែករបស់កម្ពុជា ទៅជួយសៀម ត្រូវបានដឹកនាំទ័ពដោយមេទ័ពឈ្មោះ ស្រីសពេជ្រ។ ក្នុងពេលដែលទ័ពកម្ពុជាទៅដល់ក្រុងអាយុធ្យា ចំពេលដែលស្តេច នរេសួន ច្បាំងឈ្នះទ័ពភូមា និងកំពុងលើកទ័ពចូលក្រុងវិញ។ កាលនោះ មេទ័ព ស្រីសពេជ្រ ចេញមកមើលការដង្ហែរក្បួនទ័ពចូលក្រុង ដោយអង្គុយសំយ៉ុងជើងមើលពីចម្ងាយ មិនចុះក្រាបបង្គំគោរពដូចរាស្រ្តផងឯទៀត ក៏បានធ្វើឲ្យស្តេច នរេសួន ខឹងនឹងអាកប្បកិរិយានេះយ៉ាងខ្លាំង ក៏បញ្ជារឲ្យកងទ័ពចាប់យកឈ្លើយសឹកភូមា ១៥នាក់ មកកាត់ក្បាលព្យួរ នៅខាងមុខជំរុំកងទ័ពខ្មែរ។
បើតាមឯកសារមហាបុរសខ្មែរថា ខណៈនោះ ព្រះនរេសួនដែលបានឈ្នះទ័ពភូមា ចាប់បានឈ្លើយភូមាជាច្រើនក៏ភ្លើនព្រះរាជហឫទ័យណាស់។ ស្ដេចចុះព្រះទីនាំងនាវាត្រឡប់ទ័ពនាំឈ្លើយ និងគ្រឿងសស្ត្រាវុធ ដំរី សេះ មកក្រុងស្រីអយុធ្យាវិញ។ សម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជ ស្ដេចគង់ក្នុងព្រះទីនាំងនាវា លុះឮសន្ធឹកទ័ពសៀម លើកមកដល់ ក៏ស្ដេចយាងចេញពីកឹងព្រះទីនាំងមកគង់ប្រថាប់នៅក្ដារផែន ទ្រង់ទតទ័ពសៀម។ ព្រះនរេសួន លុះចេញព្រះទីនាំងនាវាមកដល់ទន្ទឹមនឹងព្រះទីនាំង សម្ដេចព្រះមហាឧបរាជហើយ ផ្លេកព្រះនេត្រទៅ ទតឃើញសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ ក្រុងកម្ពុជាធិបតី គង់សំយុងព្រះបាទពុំបានក្រាបដូចអ្នកផងទាំងពួងក៏ទ្រង់ពិរោធណាស់ ទើបទ្រង់បង្គាប់ទៅសេនាទាហានឱ្យយកឈ្លើយ ៥ នាក់ទៅកាន់ក្បាលដោតនៅមុខព្រះទីនាំងសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជក្រុងកម្ពុជាធិបតី ហើយហួសព្រះទីនាំងចូលទៅក្រុងស្រីអយុធ្យាទៅ។
បងប្អូន ត្រង់ចំនុចនេះ ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា បើតាមឯកសារសង្គ្រាមនៅអាស៊ីរបស់ព័រទុយហ្គាល់ ព្រះស្រីសុរិយោពណ៍ លើកទ័ពចូលទៅនគរសៀមលើកទី២ទេ មិនមែនលើកទី១ឡើយ។ ចម្បាំងសៀម ខ្មែរ ភូមា លើកទី២ ទើបធ្វើឲ្យហង្សវតីយល់ព្រមប្រគល់ឯករាជ្យឲ្យសៀម។
ហេតុផលទី២ដែលធ្វើឲ្យស្តេចនរេសួន គំគួនខ្មែរ
បើតាមឯកសារពង្សសាវតាខ្មែរបានលើកឡើងថា ក្នុងពេលកងទ័ពលង្វែកលើកចូលទៅជួយទ័ពសៀមជាលើកទី២ដើម្បីទប់ទល់និងភូមា។
ព្រះមហាឧបរាជ ស្រីសុរិយោពណ៍បានលើកទ័ព២ម៉ឺននាក់មកជួយសៀម។ ព្រះនរេសួន បានឃើញទ័ពសម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌មហាឧបរាជលើកកាត់ពីកំពង់ទូកចូលមក ក៏ចាត់កងទ័ពខ្មែរនេះ ឱ្យទៅពួនបង្កប់នៅក្នុងព្រៃខាងស្ដាំ ឯទ័ពសៀមមួយកងទៀត ទៅពួននៅក្នុងច្រកភ្នំខាងឆ្វេង ព្រះនរេសួន នៅចំកណ្ដាល ផ្លូវដែលមនលើកទ័ពមកហើយសន្យាថា បើឮសន្ធឹកស្ដេចភូមា លើកទ័ពមកដល់វេលាណាឱ្យទ័ពទាំងពីរផ្លូវវាយផ្ទប់ទាំងសងខាងកុំឱ្យភូមាដឹងខ្លួន។ សម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជបោះទ័ពនៅទីនោះពុំហ៊ានប្រហែល ចាត់នាយទ័ពឱ្យទៅល្បាតមើលទ័ពភូមា ឯទ័ពភូមាក៏ ល្បាតទៅវិញទៅមកស្មើគ្នា។ ទ័ពភូមាលើកកាត់មកដល់ច្រកព្រៃ ទ័ពខ្មែរដឹងថាទ័ពភូមាហើយលើកមកដល់ច្រកដែលបង្កប់កងទ័ព ក៏ចេញទៅទទួលបាញ់ចាក់កាប់សំលាប់ ពង្រេចនឹងដំរី ទីនោះច្រកក៏តូចហើយទ័ពភូមាមានចំនួនច្រើននឹងចូលមកពុំរួច។ ទ័ពព្រះទ័ពសៀមក៏លើកមកផ្ទប់ពីខាងឆ្វេងដូចសន្យា។ ព្រះនរេសួន កាលលើកទ័ពចេញមកទទួលច្បាំងនឹងទ័ពភូមាហើយ ជ្រាបថាទ័ពខ្មែរចេញច្បាំងនឹងទ័ពភូមាដែរ ក៏ចាត់ឱ្យរាជបំរើទៅទូលព្រះមហាឧបរាជឱ្យដោះថយធ្វើជាចាញ់ ដើម្បីឱ្យទ័ពភូមាដេញតាមមក នឹងបានទទួលច្បាំងយកជ័យជំនះ នោះសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ទៅរាជបំរើវិញថា ស្ដេចសៀមធ្វើព្រះរាជសារទៅសុំកងទ័ពខ្មែរមកជួយច្បាំង រក្សាព្រះនគរ យើងលើកទ័ពមកប្រទះនឹងសត្រូវហើយ ត្រូវតែច្បាំង បើនឹងឱ្យទ័ពខ្មែរធ្វើជាចាញ់ទ័ពភូមាឱ្យខូចព្រះកិត្តិយសនោះ យើងពុំព្រមស្ដាប់ជាដាច់ខាត។ រាជបំរើក៏ត្រឡប់មកទូលព្រះនរេសួន តាមដំណើរវិញ ព្រះនរេសួន ឱ្យបំរើទៅទូលទៀតថា បើមិនថយទ័ពទេនឹងធ្វើទោសនាយកងទ័ព។ ព្រះមហាឧបរាជក៏នៅតែពុំព្រមស្ដាប់ពុំព្រមថយ។ ទ័ពខ្មែរពុំព្រមស្ដាប់ក៏លើកទ័ពទៅទទួលបាញ់ចាក់កាប់សំលាប់ភូមា។ ទ័ពសៀមផ្ទប់ពីខាងឆ្វេងកាប់សំលាប់ភូមា ឲ្យបែកទ័ពដោះថយទៅវិញ។ កងទ័ពសៀម ខ្មែរ លើកដេញតាមចាប់បានភូមាមកជាឈ្លើយយ៉ាងច្រើន។ ទ័ពមនក៏ថយចេញផុតទៅ នោះព្រះនរេសួននឹកខ្ញាល់នឹងសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជណាស់។ លុះធ្វើការសឹកសង្គ្រាមរួច ក៏លើកទ័ពថយពីស្រុកពេជ្របុរី កាត់មកកំពង់ទូកវិញ។ ចំណែកសម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជ សម្ដេចមកដល់កំពង់ទើបចុះគង់ព្រះទីនាំងនាវា ព្រមទាំងរេហ៍ពល គង់សំរាកកំលាំងនៅទីនោះ។ ស្តេចទាំងពីរអង្គនេះ មិនបានចូលជួបគ្នា រាក់ទាក់ រាយការណ៍កិច្ចការសង្គ្រាមឲ្យគ្នាដឹងទេ ក៏បរហួសចូលបន្ទាយរៀងខ្លួនទៅ។
ចុងក្រោយ ស្តេចនរេសួននេះហើយ ដែលលើកទ័ពសៀម ៣សែននាក់ មកវាយកម្ទេច ដុតបំផ្លាញទីក្រុងលង្វែក ក្នុងខែឧសភា ឆ្នាំ១៥៩៣ នៃគ.ស ក្រោយប្រើជ័រចុងដុតបំផ្លាញព្រៃឬស្សីដែលជារបងការពារក្រុងលង្វែកខ្ទេចគ្មានសល់។ គម្ពីរ ក្បួនច្បាប់ ទ្រព្យសម្បត្តិ មាស ប្រាក់ មនុស្ស គ្រប់បែបយ៉ាង ត្រូវសៀមរឹបអូស ឆក់ប្លន់ យកទៅក្រុងអាយុធ្យាទាំងអស់។ ស្ដេចសៀមបញ្ជារឱ្យរុះរើយករាជវាំងលង្វែកទៅជាមួយផង សូម្បីតែក្បឿងរាជវាំង និង ព្រះគោសំរិទ្ធ ចំនួន១២ ដែលរក្សាគម្ពីរក្បួនច្បាប់របស់នគរកម្ពុជា និងទ្រព្យសម្បត្តិ ជារតនះសម្បត្តិជាច្រើន បូករួមទាំងបដិមារ ព្រះកែវមរកត ដែលសាងឡើងតាំងតែពីក្នុងរាជ ព្រះលំពង្សរាជា សម័យអង្គរមកនោះផង និង បានគៀរយកប្រជានុរាស្ត្រក្នុងក្រុងលង្វែកជាង១សែននាក់ផង យកទៅក្រុងអាយុធ្យាទាំងអស់។ ការដួលរលំក្រុងលង្វែក គឺជាការបាត់បង់ធនធានដ៏ធំក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិកម្ពុជារហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ។
ចឹងបងប្អូន ប្រធានបទថ្ងៃនេះ មានតែប៉ុណ្ណឹង។ ក្រោយបានសណ្តាប់ការបកស្រាយប្រធានបទនេះហើយ តើបងប្អូនយល់យ៉ាងណាដែរ? តើបងប្អូននឹកឃើញរឿងអ្វីខ្លះដែលចាស់ៗបាននិទានប្រាប់ ពាក់ព័ន្ធនិងការបាត់បង់ក្រុងលង្វែកដោយស្នាដៃស្តេចនរេសួននេះ?
ចឹង សូមអរគុណបងប្អូនទាំងអស់គ្នា បើសិនជាការបកស្រាយរបសខ្ញុំមានកំហុសឆ្គងណាមួយ សូមបងប្អូនមេត្តាខន្តី អភ័យទោស ជាពិសេសពីសំណាក់អ្នកប្រាជ្ញបណ្ឌិតផ្នែកប្រវត្តិសាស្រ្ត បើមានខុសឆ្គងកន្លែងណាមួយសូមមេត្តាកែតម្រូវខ្ញុំបាទផង ព្រោះខ្ញុំបាទមិនមានចេតនាមួលបង្កាច់ ឬបំប្លែងការពិតនៃប្រវត្តិសាស្រ្តឡើយ។ ឯកសារយោងទាំងអស់ ខ្ញុំបាទនឹងដាក់នៅក្នុងសេចក្តិលម្អិតនៃវីដេអូនេះ។
សូមអរគុណ សូមជម្រាបលា!